Door: Tygris
ADD en ADHD zijn stoornissen die hoe langer hoe meer ontdekt worden. Sommigen suggereren dat er niet méér zulke gevallen zijn dan vroeger, enkel dat er méér gediagnostiseerd worden en/of dat men tegenwoordig veel te veel zoekt achter stoornissen en afwijkend gedrag van kind of volwassene.

Een dubbele reactie hierop :
- het is duidelijk dat ons voedingspatroon significant veranderd is de laatste 50 jaar, en dat dit een niet te onderschatten invloed heeft op de werking van ons lichaam. Doordat er een tekort is aan bepaalde essentiële stoffen en een teveel aan andere raakt onze biochemie in onbalans;
- vroeger liet men zulke mensen makkelijker in de rand van de maatschappij terecht komen (="natuurlijke selectie" ?!). Men kende ook vaak gewoon geen doeltreffende behandeling. Nu is men ervan overtuigd dat deze mensen mits de juiste behandeling wél perfect kunnen functioneren.

Stel, jijzelf of een kind heeft ADD of ADHD, wat nu ? Drie mogelijkheden :
- je hoopt dat het eruit groeit, misschien een beetje op de voeding letten
- je begint een behandeling met rilatine of een gelijkaardig product
- je begint een behandeling met neurofeedback, eventueel aangevuld met inname van omega3 vetzuren en antioxidanten

Bij een matige tot sterke vorm van AD(H)D valt niet te onderschatten hoe zwaar de persoon in kwestie onder druk staat. Hij/zij wordt er voortdurend mee geconfronteerd dat er "iets niet klopt". Dit kan niet te onderschatten frustraties opleveren met als gevolg faalangst, asociaal gedrag, slechte schoolprestaties, depressies enz....

Natuurlijk mag je niet verwachten een persoon volledig te veranderen. A la limite heeft iedereen zijn eigen aard - waar het écht op aankomt is dat de persoon in kwestie zich opnieuw goed in zijn vel en vooral in zijn hoofd voelt, en met de nodige helderheid van geest en zelfzekerheid verder kan in het leven.

Door: Karin
Mijn oudste zoon, nu 8 jaar, werd gediagnostiseerd met ADHD problematiek, in combinatie met rekenontwikkelingsmoeilijkheden en lichte leesachterstand. Men adviseerde ons logopedie voor de rekenproblemen en medicatie voor het gebrek aan concentratie. Mijn man en ik zijn echter niet erg op de medicatie uit. Na wat zoekwerk leerde ik het bestaan van neurofeedback kennen via internet. Via de website van tygris kwamen we bij Katleen terecht. Tijdens de intake heeft zij ons uitgelegd hoe neurofeedback werkt en ook een EEG meting gedaan bij onze zoon. Heel eventjes werd een korte sessie gehouden zodat onze zoon zou ‘voelen’ hoe de training verliep. Dat viel heel erg mee en dus beslisten we met de training te starten. Stilletjesaan begon het effect merkbaar te worden. Onze zoon werd rustiger en de concentratie verbeterde. Uiteindelijk heeft hij zijn tweede leerjaar mooi kunnen afronden. Zeker op vlak van rekenen presteerde hij hoger dan we zelfs maar hoopten. Daarnaast vinden we ook het feit dat hij zich beter in zijn vel voelt, minder ruzie zoekt met zijn broertje, aangenamer in omgang is, een heel positieve evolutie. Hij heeft 40 beurten nodig gehad, maar het resultaat was er dan ook.
Dit heeft ons doen besluiten om onze tweede zoon (6 jaar), die zo mogelijk nog drukker was, ook te laten starten. Ondertussen zijn de eerste 20 beurten voorbij en de resultaten zijn zeker merkbaar. We hadden schrik dat hij het eerste leerjaar nog niet aan zou kunnen, maar dankzij neurofeedback lukt het toch redelijk. Natuurlijk moeten we zelf ook nog begeleiden, maar het ziet ernaar uit dat het inzicht (wat vooral een probleem leek) in de leerstof er toch voldoende is.
Wij zijn in elk geval tevreden van de resultaten van neurofeedback !

Door: David
David was altijd al een 'speciaal' kind. Teruggetrokken, in zichzelf bezig, stil... Tijdens de derde kleuterklas had hij zichzelf leren lezen en rekenen wat voor het eerste leerjaar misschien een probleem zou geven. Maar nee, alles viel heel goed mee, tot hij naar het 2de leerjaar ging. Hij begon enorm afstand te nemen van ons, ouders, had opvliegende buien, was soms erg tegendraads. We besloten David te laten testen, omdat we zelf aan autisme dachten. Echter bleek dit niet het geval te zijn, wel was David hoogbegaafd. Goed, we hadden een 'verklaring' voor zijn gedrag, maar wat dan ? Veel tips of goede raad kregen we niet mee. Dan maar zelf zoeken. Dat deden we gedurende 7 jaar ... allerlei behandelingen en therapiën die elk wel ergens iets geholpen hebben, maar toch, er klopte iets niet. Tegen dat David in het derde middelbaar zat waren zijn schoolresultaten almaar slechter geworden, hij was onzeker, faalangstig, gefrustreerde woedebuien, geen vrienden ... hij voelde zich helemaal niet goed in zijn vel. Dan nog maar eens hulp zoeken via allerlei testen. Bleek dat de hoogbegaafdheid verdwenen was ... (onverklaarbaar), en niettegenstaande we ondertussen ontdekt hadden dat papa ADD had, heeft men hem daar toch niet voor getest. Tja, we kwamen met meer vragen buiten dit centrum dan we er binnen gingen. Een andere arts heeft uiteindelijk toch een ADD diagnose gegeven.
Via internet hebben we dan neurofeedback ontdekt. Ach, nog maar eens proberen. We waren heel positief verrast over het resultaat. Kort gezegd : David werd veel rustiger, had geen woedeaanvallen meer, voelde zich veel beter in zijn vel, had weer vrienden, werd niet meer gepest, zag de studies weer zitten. De prestaties zijn misschien geen toppers, maar hij heeft ondertussen het ASO middelbaar met succes afgewerkt. Het concentreren lukt nog moeilijk voor zaken die hem niet interesseren, maar anders kan hij zich wel degelijk inspannen. OK, de verstrooidheid is er ook nog wat, maar daar proberen we hem te helpen met allerlei praktische tips. In elk geval heeft neurofeedback, zonder medicatie, voor ons voldoende vruchten afgeworpen om het aan te raden aan anderen. Het kost wat financiële inspanning, maar achteraf gezien vonden wij het de moeite waard.

Door: tygris
Iedereen heeft wel eens ergens schrik voor, echter hoeft dit je leven niet te beïnvloeden. Maar voor sommige mensen is deze angst of invloed van een trauma wél belastend.
Onbewust blijft dit knagen en vreet het aan je energie. Het belemmert het gevoel om vrij en vlot te kunnen beslissen, legt een zware last op een relatie, enz...
Neurofeedbacktraining zal hier meestal eerst en vooral rust brengen. Men zal beter slapen, en stilletjesaan zal de angst verminderen. Hoe komt dat nu?
Trauma’s en angsten worden op de volgende manier aangepakt: in je hersenen is er een soort ‘samenwerking’ tussen verschillende hersenfrequenties. Bewuste ervaringen worden opgeslagen in onbewuste herinneringen. Voorbeeld: iemand heeft als kind een negatieve ervaring gehad met een hond en heeft sindsdien ook altijd schrik van honden. Telkens deze persoon een hond ziet, roept die onbewuste herinnering de bijhorende schrik op. Als volwassene kan je nog zo goed beseffen dat die ene hond echt niets zal doen, de link naar de angst krijg je niet weg.
Neurofeedback werkt op die verbindingen in de hersenen. Het verband tussen de waarneming van de hond (het zien) en de vroegere schrikervaring wordt doorbroken. Je kan de hond nu zien zonder dat die angstgevoelens opgeroepen worden.
Op die manier kunnen allerlei angsten en trauma’s verholpen worden.

Een jongedame met smetvrees heeft na jaren zoeken naar een oplossing uiteindelijk bij neurofeedback de nodige rust gevonden. Niet alleen is haar smetvrees onder controle, ze voelt zich veel energieker, zelfzekerder.

Een dame durfde niet op reis te gaan, ondertussen heeft ze een stacaravan gekocht, met haar man is ze op zoek gegaan naar een leuke camping, ze plant nog een verlof in de herfstvakantie...

Ook de familie van mensen met angstproblemen ziet, soms nog meer dan de klant zelf, de veranderingen met vreugde tegemoet.
Tot slot en niet onbelangrijk: je hoeft de oorzaak van je angsten zelfs niet per sé te kennen opdat neurofeedback zal helpen. Als het je zo’n last bezorgt, dan is dit via de EEG meting ‘zichtbaar’ en wordt het door het systeem bijgestuurd.

Door: Lenny
In september 2007 kwam ik toevallig op deze site terecht en ik maakte dadelijk een afspraak. Ik kon niet meer slapen, al jarenlang, nam veel pillen, die niet (meer) hielpen.
Gedurende een tiental maanden ben ik elke week naar Schriek gegaan voor een training, eerst 2x in de week, dan 1x, dan 1x om de 14 dagen.
In een eerste fase ontdekte ik dat ik met veel meer kampte dan enkel slaapproblemen, maar dat ik ook depressief was, onrustig, dat ik angsten had en 'malende gedachten'. Ik besefte dit pas toen het beetje bij beetje uit mijn hoofd 'wegtrok'. Lichaamsfuncties begonnen beter te werken: helderder zicht (meer kleuren) & gehoor, ik kon meer genieten van eten en kon me meer ontspannen. Het obsessieve denken en het krampachtige fixeren op bepaalde zaken (in een poging overeind te blijven)verdwenen.
In een tweede fase kon nog erg depressief zijn 's morgens (nog moe) en 's avonds (als ik moe werd), maar overdag ging het al veel beter. Ik voelde me in die periode dikwijls labiel omdat (tot dan toe ongekende) positieve gevoelens de kop opstaken en dan terug afgewisseld werden met depressieve gevoelens. Ik voelde me dikwijls overgevoelig en labiel. Heel verwarrend.
In een derde fase verdwenen de achterliggende oorzaken van de slapeloosheid in snel tempo. Ik voelde me echt veranderen: zelfzekerder, ik trok me alles niet meer zo aan, ik voelde me bewuster, zowel fysiek als psychisch. Vroeger kon ik me lichamelijk erg slecht voelen maar dat slechte gevoel niet kunnen specifiëren. Nu weet ik dat ik gewoon buikpijn of hoofdpijn heb. Vroeger flitsten gevoelens alllemaal chaotisch door me heen, nu kan ik de zaken beter op een rijtje zetten. Ik ben stabieler geworden. Ik kan opstaan en de dag beginnen. Ik neem geen antidepressiva meer. Ik ben rustiger, ik kan meer genieten. Slapen lukt nog niet zonder pillen, maar ik slaap wel in en door en ik slaap zalig. Dat zal dus de laatste stap voor mij zijn met de neurofeedbacktrainingen: opnieuw leren slapen zonder medicatie. (En nu ik dit herlees denk ik: 'wow, er is al veel veranderd op korte tijd. Met bus-trein-bus van Borgerhout naar Schriek... het is de moeite waard!')

Door: tygris
Een vervelende, dikwijls niet begrepen aandoening. Neurofeedbacktraining heeft een zeer gunstige werking bij mensen met fibromyalgie.
Enkele uitspraken: “tijdens de training voel ik de pijnen opkomen, soms ook nog achteraf, maar daarna is het alsof er iets veranderd is, alsof een grens verlegd werd.” De pijnen worden minder erg, het energieniveau stijgt, men begint zich beter te voelen.
Men moet zelfs oppassen om niet vol enthousiasme van alles te gaan doen. Stilletjesaan opbouwen is de boodschap ... en dat lukt!
Een dame die elke namiddag uitgeput in bed moest, voelde zich na twintig trainingen al stukken beter. Ze heeft nog een zware tegenslag te verwerken gehad, maar naar haar eigen zeggen “zonder de neurofeedback had ik al lang plat gelegen in bed”. Nu kon ze het probleem aanpakken, en met succes.
Een andere dame, ook altijd moe, daarnaast nog angstproblemen. Al dat piekeren vraagt enorm veel energie van de hersenen, geen wonder dat ze zich zo moe voelt.
Ook bij haar: pijnen in armen en benen, vooral na de training. De eerste tien beurten gaan moeizaam, even een achteruitgang van de toestand. De trainingen zijn inderdaad extra belastend voor mensen met vermoeidheidsproblemen. Dit is een fase waar men even door moet. Na tien beurten begint de verandering voelbaar te worden. Haar energie komt terug, ze neemt meer initiatief, plant zowaar een verlof en kan het opbrengen om haar voedingsgewoontes te verbeteren (niet onbelangrijk). Ook zij heeft een tegenslag te verwerken gehad tijdens de periode dat ze kwam trainen. En ook zij heeft het goed kunnen aanpakken en ziet de toekomst veel rooskleuriger tegemoet.

Neurofeedback is geen wondermiddel, men zal niet alles kunnen ‘genezen’, maar het maakt het leven opnieuw leefbaar, zelfs aangenaam.

Door: tygris
Deze vraag kan men terecht stellen. De vraag over de kip en het ei, wie/wat was er eerst?

Mensen komen hier met allerhande problemen: concentratie en geheugen zijn niet meer zo goed, er zijn wat emotionele problemen, moeilijke familiale situaties, altijd moe... noem maar op. Niet zelden komt hierbij ook: ‘en ik slaap niet meer zo goed’. Tja, als je niet voldoende rust krijgt tijdens de nacht, dan gaan automatisch ook andere zaken minder goed functioneren. Op een bepaald moment heb je het echter niet meer in de hand, de emmer loopt over. Een vicieuze cirkel die doorbroken dient te worden.
Lukt het niet om uit deze cirkel te komen, dan kan je eventueel de hersenactiviteit trainen via neurofeedback.

Vergelijk het met bv. een verkeerde fysieke houding: je hebt een been gebroken, dit moet genezen en om je been te ontlasten gebruik je je andere been eigenlijk teveel. Dit zal een overbelasting van dat andere been veroorzaken, pijn in gewrichten en rug, je wordt moe van die zeurende pijnen... Meestal zal men dan door kinesiterapie leren de verkeerde houding te corrigeren, men moet oefeningen doen, trainen, om opnieuw de juiste houding aan te leren. Met deze betere houding ga je je weer beter voelen.
Idem dito met de hersenactiviteit. Je kan via training je hersenen leren om optimaler te functioneren. Dit gegeven wordt door veel medische publicaties bevestigd.
De resultaten van de training zijn soms verbluffend: een klant die al 2 jaar slecht sliep had na 1 training alvast 2 nachten erop doorgeslapen, een heerlijk gevoel! Andere mensen krijgen weer meer energie omdat hun slaapkwaliteit beter wordt. Soms beseft men niet dat men onvoldoende recupereert tijdens de slaap.
Met het beter slapen gaan vaak ook andere problemen vanzelf opgelost raken, je hebt meer energie, meer geduld, kan eventuele moeilijke situaties beter aan, je hebt zin het leven!
Het is moeilijk om de vinger op de ‘zere plek’ te leggen omdat er dikwijls niet één zere plek is. De problemen zijn een gevolg van een kettingreactie. Daarom kiezen wij voor een totale aanpak. De hersenwerking wordt zo breed mogelijk bekeken en bijgestuurd naar een optimale werking van het ganse spectrum.
Nog een uitspraak die we veel horen: “ik was vergeten hoe het voelde om uitgerust te zijn”.

Door: Lut
Chronische slaaploosheid, CVS, fybromyalgie ... Een vicieuze cirkel die uitzichtloos leek. In 2004 werd na een lange zoektocht uitputting vastgesteld, een polariteitsdieet (aanpassen van voedingspatroon) gaf dan uiteindelijk de eerste resultaten. Maar dan had ik mijn slaapproblemen sinds '93 nog niet onder controle. Slapen werd een obsessie, toen ik zelf met mijn medicijnen begon te experimenteren, ging de alarmbel af.
Via internet kwam ik bij Katleen en via Katleen bij neurofeedback terecht. Zij hebben mijn dagelijkse leven een nieuwe dimensie gegeven. En inderdaad, na 40 sessies (schrik niet, ik kom van ver)en veel ups en downs begint alles zich meer te stabiliseren en weer in de plooi te vallen, de trainingsessies worden afgebouwd. NF is voor mij helend, ik ben rustiger en kan weer genieten, fybromyalgie en CVS beheersen niet constant mijn leven meer. Een ding weet ik zeker, het dal was zeer diep, maar de bergtop bereiken was zeer intens en moeilijk. Uiteindelijk word je voor al je zoektochten, inspanningen en vechtlust beloond. NF geeft mij een nieuw leven ! Bedankt.

Door: Willem
Ik ben een man van voor in de veertig. Ik heb sinds rond mijn dertigste al verschillende lange episodes van depressie en burnout gehad en werd onlangs ook, via een QEEG, gediagnostiseerd met ADD. Uiteindelijk zou blijken dat ik een mengeling van problemen had, waarbij de ene bovendien oorzaak was van de volgende: ADD en slechte kwaliteit van mijn slaap (bleek ook recentelijk uit een slaaplabo, ook een aanrader) veroorzaakte vermoeidheid en concentratiestoornissen ("malende gedachten"). Daardoor kon ik mijn werk niet meer goed doen, raakte ik uitgeput en uiteindelijk, daar ik intellectuele arbeid verricht, in een negatieve spiraal van angst om mijn werk en bestaanszekerheid te verliezen.
Ik kreeg een eerste maandenlange episode van depressie met werkonbekwaamheid rond mijn dertigste. Dankzij antidepressiva (Prozac, later ook Wellbutrin) verbeterde mijn situatie wel significant, maar de basisproblematiek bleef toch ook duidelijk sluimerend op de achtergrond aanwezig.
Mijn volgende "episodes" zou ik geen depressie meer willen noemen, eerder "burnout". Immers, door de antidepressiva kreeg ik geen hele diepe depressieve noch angstgevoelens meer, dit was eerder een gevoel van totale uitputting ("lege batterij", CVS-achtig vermoed ik nu, te vergelijken met griep zonder koorts of pijn). Ik sliep in deze periode tot in de namiddag, sleepte me totaal lusteloos en futloos door de dag en was enkel nog echt gelukkig wanneer ik sliep, zodat ik het allemaal niet bewust hoefde mee te maken.

Nog later bleek bij een gedetailleerde bloedanalyse dat ik ook antistoffen aanmaak tegen de neurotransmitter serotonine, dus dat mijn problemen wellicht ook van biologische oorsprong waren (ik had me altijd al afgevraagd waarom ik eigenlijk depressief was, omdat daar buiten de angst rond bestaanszekerheid weinig objectieve reden toe was)
Wat de neurofeedback voor mij vooral verbeterd heeft is dat ik a) beter ben beginnen slapen + b) mijn concentratie verbeterde + c) de "malende gedachten" en "nervositeit in mijn lijf" sterk afnamen. Al na enkele sessies merkte ik: dit doet "iets". Ik kon nog niet duiden wat exact, maar was er wel zeker van dat deze training niet zonder gevolg voor me bleef. Vaak viel ik ook spontaan in slaap tijdens de behandeling, terwijl ik normaliter zodanig uitgeput was dat ik ook nooit meer echt goed sliep (kan paradoxaal klinken maar het was wel zo: overdag te moe om veel te kunnen doen, 's nachts te wakker om echt goed te kunnen slapen).
Na een tiental sessies begon ik te merken dat ik echt wel beter sliep, minder angstig en gestresseerd was en me (daardoor) ook beter kon concentreren. Ik kreeg er terug zin in, en ook energie om terug wat te doen met die zin. Een opwaartse spiraal deze keer, een prachtig gevoel na al die ellende !
Ik neem nog altijd antidepressiva daar ik nu eenmaal die antilichamen heb en zal houden, en ik neem ook nog altijd EPA (omega3) en antioxidanten tegen de immuunstoornis die daarvan aan de basis ligt, maar ik wil zeker benadrukken dat neurofeedback ook bijzonder veel bijgedragen heeft aan mijn levenskwaliteit. Door mijn "gemengde therapie" voel ik me zowaar -wat ik ooit dacht dat nooit meer ging gebeuren- terug goed in mijn vel, ik kan terug genieten, heb zelfs veel succes op het werk.
Dankzij mijn goede ervaringen met neurofeedback en mijn erkentelijkheid aan Katleen wil ik via deze getuigenis tygris graag aanbevelen aan al wie zich in mijn gemengd beeld van burnout, slaapproblemen, concentratiestoornissen en angst herkent.

Door: Eric
Was het burnout ? Mentale overspanning ? Overwerkt ? In ieder geval was ik (48 jaar, Project Manager) in een spiraal terechtgekomen waarin mijn gedachten zich compleet hadden meester gemaakt van mezelf. Piekeren, angstaanvallen en daarbij gepaard gaande slapeloosheid, geheugenverlies, concentratiestoornissen, lichtgeraaktheid...allemaal dingen die stilaan een vaste plek gekregen hadden in mijn dagelijkse doen en laten, en uiteraard een ontegensprekelijke invloed hadden in mijn omgang met mijn omgeving. Uiteraard en niet onbelangrijk had dit ook grip gekregen op de efficiëntie waarmee ik mijn job uitoefende.
De eerste stap is uiteraard te onderkennen dat er een probleem is. Gezien dit alles een gevolg is van een jarenlang proces dat zeer langzaam vordert, is het niet onmiddelijk herkenbaar zoals een griepje of een gebroken been. Eens deze stap genomen kan er naar oplossingen gezocht worden. Mentale rust is natuurlijk onontbeerlijk. Maar een actief duwtje in de rug kan ook wonderen doen. Neurofeedback is zo een duwtje.
Ik was door een studiegenoot in contact gekomen met Neurofeedback en ben daar dan ook direct mee begonnen. De eerste periode was vrij intensief, met dagelijks trainen, hetgeen overigens heel relaxerend en plezierig was. De effecten zijn er niet onmiddellijk, maar na een weekje was er onmiskenbaar resultaat te merken. Ik kon rustiger nadenken, sliep beter, begon terug mijn gedachten te ordenen. Ook mijn observatievermogen werd intensiever : Ik kon dingen scherper zien, ik zag kleuren helderder (dingen waarvan ik me door het slepende proces niet eens bewust was dat ze verslechterd waren). Ik heb 2 weken dagelijks getraind, daarna ben ik de intensiviteit gaan afbouwen en ga nu nog eens per 2 weken.
De Neurofeedback training heeft me uit de negatieve spiraal gehaald en ervoor gezorgd dat ik terug efficiënt kan werken, en daarna nog energie heb om andere dingen te doen.

Door: Tygris
YouTube: Your son has been in an accident

Door: anoniem
Vermoeidheid, angsten, pijnen ...
In april 2009 kwam ik toevallig terecht op de website van tygris. Het zag er zo mooi en veelbelovend uit, dus na even twijfelen heb ik de moed opgebracht om een afspraak te maken. Tijdens het intake gesprek probeerde ik zo goed mogelijk mijn situatie uit te leggen. Maar waar beginnen ? Reeds vanaf mijn 17de had ik last van angsten, ik had een moeilijk jeugd, een stukgelopen relatie, noem maar op. Vooral de angsten werden erger, mijn energiepeil ging de dieperik in ... op de duur kwam ik niet meer buiten, en lag bijna de ganse dag in bed, met regelmatig last van spierpijnen. Buitenkomen lukte heel moeilijk, laat staan op reis gaan, ik mocht er niet aan denken !
Allerlei medicatie mocht niet baten, het bracht tijdelijk wat hulp, maar een oplossing was het niet.
Neurofeedback zou misschien kunnen helpen, maar ik werd verwittigd dat het in het begin even wat moeilijk zou kunnen zijn. Allerlei emoties moesten verwerkt worden en ook al moet je niet bewust herinneringen ophalen, toch kwamen de gevoelens bovenborrelen. Dan moet je even doorbijten en zo goed mogelijk die emoties toelaten, de kans geven om die volle emmer beetje bij beetje te legen. Het was niet makkelijk. Maar stilletjesaan voelde ik verandering. Ik kon mijn gevoelens beter plaatsen, de angstaanvallen werden minder, ik durfde weer meer buiten te komen. Wat laten hebben we een stacaravan gekocht en toen we een weekend naar zee gingen om een plaats te zoeken op een camping kon ik daar zowaar van genieten ! Uiteindelijk zijn we de caravan in de ardennen gaan plaatsen... Ondertussen hadden we ook nog een zware tegenval te verwerken doordat mijn man en ikzelf ons werk op oneerlijke manier verloren. We beslisten te verhuizen, wat voor mij ook weer een grote stap was, die uiteindelijk heel vlot verliep. Steeds weer verwonderde het mij hoe goed ik de vernieuwingen in ons leven verwerkte. Heel af en toe nog eens een angstaanval, maar Katleen had me uitgelegd hoe daarmee om te gaan. En het lukte !
Ik zat heeeel diep en ben nu al heel ver in de positieve spiraal gekomen. Toch is het oppassen geblazen, ik blijf gevoelig en het komt er nu op aan op tijd in te grijpen als ik het weer wat moeilijk heb. Ook dat is iets dat ik bij tygris leerde. Jezelf leren kennen en aanvoelen zodat je op tijd ingrijpt als je weer eens over je eigen grens gaat. Opletten met het onderbreken van de neurofeedback ! Ik heb ondervonden dat het plots en te snel onderbreken een terugval kan creëren. Dus, goede raad : praat eerst met Katleen voor je zo maar onderbreekt.
Het heeft een hele tijd geduurd, maar het was zeker de tijd en het geld waard. Mijn man reedt me telkens naar Schriek (zelf durfde ik niet), en met drie kleine kinderen is dat niet simpel. Niettemin, we hebben het gered en zijn heel blij met de resultaten. Ik kan opnieuw genieten van het leven !